Outdoorspullen, mijn enige zwakte. Waar ik het onvoorstelbaar vind dat iemand honderden euro’s uitgeeft aan een smartphone of schoenen, denk ik daar bij een nieuwe tent of slaapzak niet al te lang over na. Na jaren proberen en miskopen, weet ik precies wat ik wil, en meestal is dat niet goedkoop.
De eerste opdracht voor mijn wildernisgidsopleiding was om al mijn spullen te wegen en het basisgewicht van mijn rugzak te bepalen. Ik houd al jaren een excelletje met mijn uitrusting bij. Alles wat ik koop, weeg ik op de keukenweegschaal. Als ik iets nieuws nodig heb, kijk ik of ik het lichter kan vinden.
Ik kom op een kilo of vijf, al zijn de ideeën verdeeld over wat er wel en niet bij je basisgewicht hoort. Eten en drinken sowieso niet, ook niet de kleren die je aan hebt. Maar je rugzak, een gasblikje, tandpasta?
Het maakt niet uit. Waar het om gaat, is dat zo’n lijst helpt om keuzes bij het inpakken te maken. Alles wat je thuis laat, is mooi meegenomen. Dat is de essentie van minimalistisch reizen. Volgens een heilige rugzakregel wil je niet meer dan 1/6 van je gewicht op je rug dragen. Dat is in mijn geval 1/6 maal 55 kilo, is 9 kilo. Een rugzak is dan al snel te zwaar. Meestal loop ik, inclusief eten en drinken met 11 kilo. Zodra dat meer wordt, krijg ik direct blessures.
Het is verslavend om steeds te zoeken waar de grootste gewichtsbesparing te halen valt. Maar nu ik de boel bijwerkte, kwam er ook een kooponrust los die moeilijk te temmen is. Ultralichte spullen zijn ultraduur. En voor al die spullen zijn grondstoffen en energie nodig die de natuur kapotmaken waar ik zo van houd. Gelukkig heb ik zo meteen, als ik gestopt ben met werken, geen geld meer en word ik weer gedwongen om bewuste keuzes te maken.
Voor de geïnteresseerden heb ik mijn paklijst hier bijgewerkt: link
Eén reactie op “Paklijst bijgewerkt”
Het wordt serieus Mieke.
Sterkte met het maken van de juiste keuzes.