Dichter bij de grond

Ik ben Mieke, geboren in 1990, schrijver, natuurliefhebber en pelgrim. Ik heb fysische geografie gestudeerd in Amsterdam en acht jaar als waterveiligheidsadviseur gewerkt. In 2022 leef ik van mijn spaargeld zodat ik een boek kan schrijven en een opleiding tot wildernisgids kan doen. In 2023 ga ik op zoek naar een nieuwe baan, die ik hoop te combineren met mijn (vooralsnog onbetaalde) schrijfprojecten, wildernistochten en het grootbrengen van onze baby.

Contact

Voor vragen of reacties kun je me een e-mail sturen:

Instagram (@mieke_huisman)

Dochter. Moeder. Dochter. Moeder. Vette identiteitscrisis. En zo vanzelfsprekend. Ze is zo lief.

Ons kleine bewegende kampement van dit weekend! We liepen twee keer achttien kilometer met tent en baby. Er haakten af en toe nieuwe vrienden aan. Het eten smaakte beter dan thuis en het gras leek ook groener.

Er was een tijd dat ik een fanatieke minimalist was. Maar met een huis bouwen is dat onhoudbaar. Toch begin ik het weer op te pakken omdat het me heel veel rust en overzicht geeft. In alle chaos met baby is dat helemaal fijn. En het leek me wel gezond om weer actief geen nieuwe spullen te kopen. Er is al zoveel. En meer is niet altijd beter (meer bos is wel meer beter).

De ene dag zit ik laagdynamisch met Heike op de bank. De andere dag komt alles in één keer. Solliciteren, 40km fietsen, fitness bij de fysio, kajakken en daartussen steeds proberen Heike te voeden die niet zo graag wilde drinken. Allemaal vandaag.

We gingen bewust niet met Hemelvaart kamperen maar een week eerder. Bijna niemand op de camping en ook mooi weer. 😃

Als je een nieuw huis bouwt, heb je niet meteen een tuin. Het fijne is dat je vanaf nul kunt beginnen. Het lastige is dat je vanaf nul moet beginnen. Er is nog geen compost, mulch, schaduw en oude structuren. Alleen - in ons geval - veel zand met melde en sint-janskruid.

Drie jaar geleden begonnen we met de bouw van ons huis. Het eerste jaar maakte we de bouwplannen, regelden we een hypotheek en bereidden we de bouw voor.

Ik had eerder weinig waardering voor ouders. Dan dacht ik dingen als: jij wilde een kind, zoek het zelf maar uit. Of: er zijn al genoeg mensen op de wereld, die van jou voegen echt niks toe. Geen wonder dat ik zelf ook niet per se een kind wilde, en dat ik me alleen maar ongemakkelijk voelde toen Heike er net was.

Er is nog plek! Ik organiseer maar een paar dingen dit jaar, tussen de andere bedrijven door. Lijkt me leuk om je in het bos te zien! 🌿

Had ik een maand terug nog stress bij alles, nu gaat er veel meer vanzelf. En wilde ik eerst de hele tijd weg van alles, nu wil ik juist thuis zijn. Ik geloof dat ik in de ik-ben-superverliefd-op-Heike-fase zit.

Mijn achtergrond

Een rode draad door aardkunde, bewustzijn en geo-poëzie:

BSc Aarde en Economie & MSc Geo-Milieuwetenschappen (VU Amsterdam) | Adviseur Waterveiligheid | Creatief schrijver | Student Christelijke en Boeddhistische Filosofie | Opleiding tot Survivalinstructeur (Raafcraft) en Wildernisgids (Mark Burg)

Ik ben opgegroeid in de Noord-Hollandse polder (Andijk, ‘aan de dijk’) maar voel me het meeste thuis in het bos. Al op jonge leeftijd fietste ik door Europa. Toen ik ouder werd, ontdekte ik dat het me niet zozeer om het reizen gaat, maar dat ik dichter bij de natuur wil zijn. Ik ging wildkamperen, lange afstanden wandelen, volgde wilderniscursussen, leerde planten en vogels herkennen en kocht een offroadfiets.

Met Erik, mijn man, bouw ik een klein huis en eetbare wilde tuin aan de zuidkant van de Veluwe (in Renkum, ‘Rijnkom’). Erik is hydroloog en fotograaf. Veel van de foto’s op deze website komen van hem.

Ontvang nieuwe verhalen in je e-mail