-
De lente in huis (#natureisourhome)
Ik schrijf zelden over actualiteit, omdat actualiteit altijd hetzelfde voelt. Een president zegt iets stoms, de economie groeit niet hard genoeg, de natuur wordt vernield, repeat. Het raakt me wel, soms voel ik me aangesproken. Maar het heeft niet echt impact op mijn leven. Ik dacht dat corona ook niet echt impact zou hebben op […]
-
Wild voedsel: jagen en verzamelen in een moderne wereld
Wild voedsel. Stoofpot met brandnetels, in mos gestoomde vis met rozemarijn en gebakken sponszwam met een beetje kruidenzout. Ik heb de hele regenachtige maand februari gebruikt om op calorieën te studeren. De natuur heeft een hoop te bieden als je honger hebt. Toch is het een romantische gedachte dat je ver komt zonder supermarkt. Jagen […]
-
Verbeelding in de Russische bossen
Ik kreeg het boek Foon, van Marente de Moor, via de post met een kaartje van mamma. ‘Hier alvast wat inspiratie voor koude oorden.’ De kaft ziet er dreigend uit, een donker houten huis tussen zwarte bomen. Het Wereldnatuurfonds noemt het een verhaal vol geluiden uit de oerwereld. En de roman kreeg de Jan Wolkers […]
-
Offroad van Delfzijl naar Tilburg
Het Roots Natuurpad, bewerkt voor de fiets (439 km). Omdat ik geen wandelaars tot last wil zijn, heb ik delen van de route gelopen of naar de asfaltweg verlegd. Nederland. Waar de wandelaars op het fietspad lopen en fietsers over de wandelpaden scheuren. Er lag al jaren een routebeschrijving van het Roots Natuurpad in mijn […]
-
De perfecte kop outdoor-koffie
Ik heb nooit koffie gedronken. Ik denk dat ik het wel lekker vind, want ik houd van bitter. Soms neem ik een klein slokje espresso. Het is net als wanneer je voor het eerst bier drinkt. Je hele gezicht vertrekt terwijl je denkt: hier kan ik wel aan wennen. Ik heb koffiedrinken op heel jonge […]
-
Zwitserland: Via Alpina Engelberg-Grindelwald
Echte bergen. Die scherpe, puntige. Ik had ze al zeker tien jaar niet meer gezien. Sneeuw en kou, dat herinnerde ik me nog wel van vorige winter. Maar ik was vergeten hoe de gletsjers en de steile kammen eruit zagen. En hoe de truttige Zwitserse dorpen misstaan bij al dat natuurgeweld. Of zijn ze zo […]
-
Systematisch eetbare planten leren
Met het aflopen van de zomer eindigde ook mijn jaartraining eetbare planten. Het is eindelijk gelukt om een degelijke en systematische plantenbasis te leggen. Ik probeer het al tien jaar, met hier een daar een wildplukwandeling en een beetje bladeren in boeken. Maar ik kwam steeds niet verder dan brandnetels en bramen. In februari, toen […]
-
Eenvoud als oplossing voor het milieuprobleem
Het klimaat- en milieuprobleem lijkt een onoplosbaar monster. De wereld protesteerde afgelopen week. Vrijdag staakten we in Den Haag met zo’n 30.000 man. Langzaam verandert er wat, maar is het snel genoeg? Business as usual gaat door. En dat betekent dat er in 2050 meer plastic in de oceanen zit dan vis, landbouwopbrengsten blijven dalen […]
-
Schotland: Bikepacken in de Highlands
Je let even niet op, en voor je het weet ben je een bikepacker geworden. Het is de schuld van Schotland, het mooiste, vriendelijkste land op aarde, maar niet echt een fietswalhalla. Toen ik er drie jaar geleden was, schrok ik van de drukke wegen. Het schaarse asfalt in de Highlands had het zwaar te […]
-
Fietsen en varen rond Texel en Vlieland
We zouden naar de Ardennen gaan maar het werd Texel. Het zijn allebei van die plaatsen die gezellig maar niet heel spannend zijn.“Ik houd niet van strand,” zei ik, maar we gingen toch. Erik beloofde dat het leuk werd. Zijn vader kwam van Texel, hij wilde laten zien waar ze gewoond hadden. Het werd 30 […]
-
Van vakantiefiets naar gravelbike: Sonder Camino Ti
Ik heb een nieuwe fiets besteld. Het is ongelooflijk maar waar. Na drie jaar twijfel, uitstel, nachtmerries, dromen. Het is niet zomaar wat, en daarom ga ik jullie vermoeien met een lang en technisch verhaal. De laatste fiets kocht ik toen ik 17 was. Een Giant Expedition van 800 euro, uitgekozen op hierkunjesnelenmakkelijkeenfietskopen.nl. Het was […]
-
Wonen in de Randstad
Ik wilde thuis zijn. In de zon met de balkondeur open, schrijven, tot de rust en eenvoud er bij neervielen. Maar in Lapland, ver weg van alles wat druk, lawaaiig, vies en ingewikkeld is, was ik de Randstad vergeten. Die rare Randstad, los van de wereld en tegelijkertijd er middenin. In februari kwam ik terug […]
-
Wandelen door het landschap van de geest
Er is een landschap van oude wegen die sporen in de geest achterlaten. Je ziet ze niet, of niet altijd. Het landschap, de wegen, de sporen en de geest. Tot je er op let, of iemand het aanwijst. Dan gebeuren er magische dingen. Ik denk aan Schotland. Op de Buiten-Hebriden kwam ik voor het eerst […]
-
Keuze voor een lichtgewicht wandelrugzak: Osprey Tempest 40L
Dit is de enige gesponsorde post op mijn blog, ik kreeg de tas cadeau – was benieuwd of ik het leuk vond om op die manier te bloggen. Ik vond het niet leuk omdat ik geen reclame wil maken voor outdoorspullen – ik wil dat mensen naar buiten gaan, voor de natuur zorgen en alleen […]
-
De magie van het donker
In de polder, vlak voor zonsondergang. Ik ben al tien eenden tegengekomen die op zijn kop in het water hangen. Mensen zijn schaars. De stadsregio Rotterdam heeft 1,2 miljoen inwoners, maar in het donker zijn ze hier niet. Ook de straatverlichting ontbreekt. Tussen Schiedam, Delft en het Westland liggen kilometers aan onverlichte fietspaden. En als […]
-
Lichtgewicht reizen: eetbare natuur
Het liefste trek ik met niks de natuur in maar in de praktijk kan ik niet zonder basisuitrusting, dus een rugzak vol spullen. Lichte spullen zijn makkelijk mee te nemen, maar eten is altijd een beperkende factor. Het probleem (de uitdaging?) met lichtgewicht en minimalistisch reizen, is dat eenvoud alleen kan bestaan bij de gratie van […]
-
Thuiskomen na vier maanden winterreis
Vier maanden is kort. Het was zo voorbij. En toch zag de wereld er heel anders uit toen ik thuiskwam. Omdat ik dat in real life niet zo een, twee, drie onder woorden kan brengen, heb ik alvast de vragen beantwoord die iedereen straks gaat stellen: 1. Wat was het hoogtepunt?Het bivakkeren in Pyhä bij […]
-
Finland: Pyhä-Luosto nationaal park – het huis van de goden
Ik logeerde de afgelopen drie weken in een bijgebouwtje op een huskyboerderij. Tuulikki, de eigenaresse, had 17 honden, wat volgens haar niet veel is. De echte grote hebben er meer dan 200. Ik had een slaapkamer en keuken voor mezelf, waar ik lekker solitair kon zijn met mijn boeken en mijn sneeuw en mijn schrijfprojecten. […]
-
Volg
Volgend
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
Dichter bij de grond 