Dichter bij de grond

Ik doe al jaren dat capsule warderobe-ding, waarbij je weinig kleding hebt, zorgvuldig uitgedacht, zodat alles met elkaar matcht en rustig, sereen, overzichtelijk en tijdloos is. De afgelopen maand heb ik mijn kast weer eens een goede makeover gegeven. Na twee jaar outdoor- en zwangerschapskleding te hebben afgedragen, ‘klopte’ het niet meer en was het meer dan ooit tijd voor nieuwe dingen. Over het algemeen koop ik niks nieuws, maar voor kleding maak ik een uitzondering. Na tien jaar minimalistische garderobes weet ik precies wat ik wil dragen, op het merk, model en de maat nauwkeurig, en die dingen zijn zelden tweedehands te vinden. Waarschijnlijk omdat ze zo lekker zitten dat niemand ze ooit wegdoet. En dat is wat mij betreft de enige goede reden om iets nieuw te kopen: de wetenschap dat je niet zonder wilt of kunt, dat het helemaal afgedragen wordt.

Hoe stel je zoiets samen? Je kijkt naar wat je al hebt, je bepaalt wat je daadwerkelijk draagt, je repareert eventueel wat kapot is, en dan vul je wat ontbreekt aan met kleding die past bij jouw kleurenpalet, stijl en dagelijks leven. Vooral dat dagelijks leven blijkt een belangrijke factor. Hoe vaak koop je niet iets omdat het er leuk uitziet, of iets uitstraalt dat je wilt zijn, maar niet bent, en totaal onpraktisch is? De grootste kledingles die ik in dit hele proces heb geleerd, is om dat soort dingen te laten liggen.

Eisen:

• Draagbaar op de fiets (ruim bij de knieën, smal bij de enkels!)
• Draagbaar in het bos
• Draagbaar op kantoor en naar een bruiloft
• Niet strijken
• Eco/bio/gerecycled/fair trade
• Herfstkleuren
• 20 stuks (het moet in één kastdeel passen)

Vooral het verenigen van die eerste drie zijn steeds een uitdaging, maar ik word er goed in (vind ik zelf, en daar draait het met kleding uiteindelijk om).

De basis van mijn kledingkast is vrijwel altijd dezelfde klimbroek van Patagonia, waarvan ik er meerdere heb, en die ik draag van een weekend bushcraften en de boulderhal tot een sollicitatiegesprek, plus een shirt of trui van superbasic tot hipster-chique. Ik heb ook wel een rok en een blousje, voor die paar keer in het jaar dat de sterren op één lijn staan en ik eens iets anders wil.

Zo ziet mijn eenvoudige garderobe eruit:

Ik zie dat ik alleen mijn korte broek ben vergeten, tevens ook zwemshort, omdat die niet in de kast ligt, maar aan de kapstok in de zwemtas hangt waarmee we sinds kort elke week naar babyzwemmen gaan – het wekelijkse uitje waar ik het meest naar uitkijk.

Mijn garderobe-droom voor de toekomst? Op een dag, als ik me geen zorgen meer maak om underdressed op kantoor te verschijnen, word ik als deze man: