-
Zou je het nog een keer doen?
Facebook herinnerde me er laatst aan dat ons huis een jaar geleden in de steigers stond. Daar ging dan weer een jaar aan vooraf, en zo zijn we al twee jaar bezig met het hele proces. Ik kan nog steeds niet geloven dat we dit samen (met hulp, natuurlijk) allemaal voor elkaar gekregen hebben. Is […]
-
Ga mee naar buiten: avontuurlijk wandelen en pelgrimeren
Ik ben pelgrim nummer 11266. Ik heb al veel pelgrimsroutes afgelegd, maar nooit eerder een officiële, zo een waarbij je een speldje opspeldt en stempels verzamelt. Maar op aanraden van een vriend ga ik de Walk of Wisdom lopen, een natuurroute van 136 kilometer rondom Nijmegen. Het pelgrimspaspoort is een veter van kurk, de pelgrimsspeld […]
-
Wildernisgids [3] Thuis in de natuur
![Wildernisgids [3] Thuis in de natuur](https://dewildeweg.files.wordpress.com/2022/06/2022_0515_18332300.jpg?w=1024)
Thuis in de natuur, het lijkt eenvoudig maar het vraagt zoveel kennis en ervaring. En wat een voorrecht om die kennis te mogen leren (of herleren, de oermens in onszelf weer een beetje te activeren). In de Franse Ardennen, Matton-et-Clémency, bouwden we een primitief dorp in het bos. Het lag er vol met dode takken, […]
-
Corona is nog minder leuk dan verwacht
Ik had een blog willen schrijven over de meerdaagse zwerfroutes die ik over de Veluwe aan het maken ben, en die ik vorige week getestwandeld heb, of over de wildernisgidsopleiding waarmee we afgelopen weekend in Frankrijk een soort prehistorisch dorp bouwden. Maar op dat laatste weekend werd ik ineens heel erg ziek en thuis sloeg […]
-
Ons winterhalfjaar energiegebruik
Russisch gas is de nieuwe as van het kwaad, ons duurzame huis een protest tegen het oude systeem. Mooi is dat. Natuurlijk hadden we daar wel op ontworpen, maar wisten wij veel hoeveel profijt we er al een paar maanden later van zouden hebben. We hebben dit eerste winterhalfjaar 2.367 kWh elektra (€641) gebruikt, iets […]
-
Een goed idee
Twee maanden terug schreef ik dat ik mijn baan had opgezegd. Nu is het bijna zover. In een kano op de Rotte nam ik afscheid van mijn team. Volgende week typ ik nog wat documenten en dan is het klaar. De laatste weken waren druk. Iets met bestuurders, iets met aanbestedingen. Er moest wat vlotgetrokken […]
-
Wildernisgids [1] Basisweekend
![Wildernisgids [1] Basisweekend](https://dewildeweg.files.wordpress.com/2022/04/dscf9374.jpg?w=1024)
Oostvoorne [RD 436 88;064 16]. Hoe moest dat ook alweer? Kaart, kaarthoekmeter, kompas. Het zijn vergeten instrumenten, maar toch ook weer niet zo oud. Het grote voordeel is niet alleen dat ze in bijna alle omstandigheden werken, maar ook dat je er mee van de gebaande paden kunt. Daar begint het wildernisgidsen – ook in […]
-
Geen polder
Een bos is geen polder. Dat realiseer je je niet als je dertig jaar middenin een polder woont. Tot je niet meer middenin een polder woont. Ik was bijvoorbeeld gewend dat er één weg was, of twee. Dat er verder overal hekken stonden omdat het weiland van boer A was en het veld met tulpenbollen […]
-
Als de Russen komen
Natuurlijk denkt iedereen aan Oekraïne. Ik denk ook aan sommige Russen die het verschrikkelijk vinden wat er gebeurt, eigenlijk aan iedereen die onderdrukt wordt. Ik heb het nooit begrepen dat mensen zichzelf groter maken ten koste van anderen. Nu doen we dat allemaal wel eens, op kleine schaal, maar dan hebben we spijt en dat […]
-
Paklijst bijgewerkt
Outdoorspullen, mijn enige zwakte. Waar ik het onvoorstelbaar vind dat iemand honderden euro’s uitgeeft aan een smartphone of schoenen, denk ik daar bij een nieuwe tent of slaapzak niet al te lang over na. Na jaren proberen en miskopen, weet ik precies wat ik wil, en meestal is dat niet goedkoop. De eerste opdracht voor […]
-
Ik heb mijn baan opgezegd
Nu ik mijn baan heb opgezegd begrijp ik waarom het zo lang heeft geduurd. Het is niet niks. Het gevoel ergens bij te horen, zekerheid, geld, ego, alles ligt op straat. Vandaag was ik bij de kapper om een nieuw begin te knippen. ‘Wat doe je voor werk?’ Vroeg ze.‘Ik behoed Nederland voor een watersnood,’ […]
-
Wildernisgids
In een stoffig hotel in het Europoortgebied begint mijn jaar in de natuur. Ik heb patat gehaald en bij een Rotterdamse ijzerhandel heb ik een Zwitsers zakmes voor mezelf laten inpakken dat al een tijd op mijn verlanglijstje staat, en die ik morgenochtend weer uit mag pakken als het echt begint. Het is net een […]
-
Een kort bericht
Een kort bericht. Want ik barst van de energie maar er zijn zoveel andere dingen te doen, zoals planken tegen het plafond spijkeren, weer een coronatest (weer negatief), grote twijfels bij de wereld zetten. Zorgen om vrienden die omvallen (burn-out). Niet één, meerdere. Terwijl ik zelf vrijwillig, langzaam, al die gekte achter me laat en […]
-
Overnighter
We vertrekken altijd te laat. Twee uur voor zonsondergang zitten we eindelijk op de fiets. We hebben thuis nog snel een bord curry naar binnen geschoven, de afwas laten staan, de computer dichtgeklapt. Er is een NTKC-terrein op twee uur fietsen van ons huis dat we nog niet kennen. Het ligt in een smeltwaterdal uit […]
-
Winterkamperen: zo blijft het leuk
‘Jij houd van kou,’ zeggen mensen als ik bij -20 buiten slaap. Ze denken dat ik een uitzonderlijke warmtehuishouding heb of dat ik in ijsbaden train. Het tegenovergestelde is waar. Ik heb het altijd koud, ook in de zomer. Maar ik vind winterlandschappen en het hoge noorden te mooi om thuis te blijven. Pas sinds […]
-
Nieuwjaarsdag in het Reichswald
Zo’n dertig kilometer van ons huis ligt de Duitse grens. We moeten een stuk industriepolder door – vlak, recht, grijs. Daarna begint het te heuvelen. De stuwwal van Nijmegen, het Reichswald. Het Reichswald (Rijkswald/Rijkswoud – lastig, zo’n taalbarrière) heeft het hokjespatroon van een productiebos alleen zijn die hokjes zo groot dat je dat als fietser […]
-
Een ontspannen werkvakantie
De eerste kerstvakantieweek. Wat een feest. Ik had mijn telefoon uitgezet. Gewoon uit, ja, daar is een knopje voor. Ik had het zoveelste interview gelezen van een wetenschapper/filosoof over het juk van de technologie en het valt me op dat die mensen zelf nooit een smartphone hebben. Ze weten hoe zelfondermijnend die dingen zijn. Binnen […]
-
Op de natte Drentse hei
Om de ouders te bedanken voor al het klussen namen we ze mee naar Drenthe. Van tevoren wisten ze niks, en man, dat vonden ze maar spannend. Een paar uur voor vertrek stuurden we een foto van een topografische kaart met omcirkeld kruispunt: zorg dat je om half 6 in Engeland bent. Voor avondeten wordt […]
-
Volg
Volgend
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
Dichter bij de grond 