Tag: Bivakkeren
-
Twee digitale boeken over buitenleven!
Een boek schrijven is een lang, intensief en onzeker project. In december lag het bij een freelance redacteur en kreeg ik het terug met 15 (!) pagina’s opmerkingen en suggesties voor verbetering. Er zaten dingen tussen die nog behoorlijk wat tijd kosten om te herschrijven. Iets waar ik in de laatste weken van mijn zwangerschap…
-
Wildernisgids [5] Bike/Bivak/Bushcraft
![Wildernisgids [5] Bike/Bivak/Bushcraft](https://dichterbijdegrond.nl/wp-content/uploads/2022/05/dscf0045.jpg)
In februari begon ik aan mijn jaaropleiding in de natuur. Na vijf basisweekenden en twee trektochten begint het wildernisgevoel er lekker in te komen. We bouwden bivaks, leerden van alles over eetbare planten en liepen achter kompasnaalden aan in de Vogezen en Wales. In de loop van de maanden kreeg ik steeds meer zin om…
-
Zwanger in de bergen
Ik ga op de bank zitten en dekentjes breien, denk ik steeds. Toch ben ik per ongeluk al vier keer de bergen in- en uitgelopen sinds ik zwanger ben. Het is verleidelijk om met zwangerschapskwalen thuis te blijven. Maar ik merk, net als in het normale leven, dat ik me het sterkst voel als ik…
-
Paklijst bijgewerkt
Outdoorspullen, mijn enige zwakte. Waar ik het onvoorstelbaar vind dat iemand honderden euro’s uitgeeft aan een smartphone of schoenen, denk ik daar bij een nieuwe tent of slaapzak niet al te lang over na. Na jaren proberen en miskopen, weet ik precies wat ik wil, en meestal is dat niet goedkoop. De eerste opdracht voor…
-
Wildernisgids
In een stoffig hotel in het Europoortgebied begint mijn jaar in de natuur. Ik heb patat gehaald en bij een Rotterdamse ijzerhandel heb ik een Zwitsers zakmes voor mezelf laten inpakken dat al een tijd op mijn verlanglijstje staat, en die ik morgenochtend weer uit mag pakken als het echt begint. Het is net een…
-
Als alle weergoden samenkomen
Het nieuws stond er vol mee. Geen corona deze keer, zelfs niet de schaatspret die nog komen zou, maar een ander schijnbaar wonderlijk fenomeen: winterkampeerders. En dat in het meest gure weekend dat ik in mijn lange leven heb meegemaakt. Code rood, een sneeuwstorm, hoogwater. Alle weergoden kwamen op hetzelfde moment samen. En de natuurkampeerterreinen…
-
Natuurkamperen in Nederland
Wildkamperen in Nederland is nauwelijks meer mogelijk, vooral na het sluiten van de paalkampeerplaatsen dit voorjaar. Ons land is te klein, te vol en de natuur wordt te vaak als discotheek gebruikt. Ik bivakkeer nog regelmatig in het wild – zonder tent, zonder vuur te maken – omdat ik na een lange fiets- of wandeltocht…
-
Mijn favoriete natuurboeken
Voor natuurinformatie en inspiratie gebruik ik stapels boeken, in blogs verwijs ik daar regelmatig naar. Hier staan mijn favorieten. De lijst werk ik gaandeweg bij. Er is zo verschrikkelijk veel te lezen. Op zo’n lijst kunnen duizenden boeken staan. Waarom deze? Om de simpele reden dat ik ze zou missen als ze er niet zijn.…
-
Alpen: Offroad bikepacken in Tirol
Onvoorbereid op pad. Geen route, geen treinreservering, een gescheurde achterband (merkten we na een halve dag fietsen). Het was moeilijk om plannen te maken met alle continu veranderende coronaregels. Maar daardoor werd het misschien de meest ontspannen vakantie sinds tijden. We zouden wel zien waar we begonnen, we zouden wel zien waar we eindigden. We…
-
Buitenmeditaties (de Hoge Venen)
Erik ging zijn ziel zoeken in de Alpen (zijn woorden). Ik treinde naar de Hoge Venen om ongeveer hetzelfde te doen. Ik had het hardcore buitenleven gemist. Fysiek zat het allemaal wel goed, want we hebben de afgelopen maanden door heel Nederland gefietst, maar ik zat er spiritueel doorheen, als je je daar iets bij…
-
Lichtgewicht reizen: eetbare natuur
Het liefste trek ik met niks de natuur in maar in de praktijk kan ik niet zonder basisuitrusting, dus een rugzak vol spullen. Lichte spullen zijn makkelijk mee te nemen, maar eten is altijd een beperkende factor. Het probleem (de uitdaging?) met lichtgewicht en minimalistisch reizen, is dat eenvoud alleen kan bestaan bij de gratie van…
-
Twintig uur bij -20
Ik ben al een tijdje in nationaal park Pyhä-Luosto. Als ik uit mijn huisje stap, loop ik tegen een rots aan. Het is een afgeronde piek die de helft van de tijd in de wolken zit, met daar omheen smeltwatervlaktes en moeras. Als het helder is, kan ik tot in Rusland kijken. Het lijkt dan…
-
Zweden: de Skaneleden (van Trelleborg naar Hässleholm)
Ik keek zo de ijstijd in. Zuid Zweden is vlak, zeiden ze, maar dat kan natuurlijk niet als er een paar miljoen kilo gletsjer overheen gegaan is. De heuvels rolden als versteende golven door het landschap. Ik struikelde bijna over de zwerfkeien. Over de Skaneleden liep ik van Trelleborg, in het zuiden, naar Hässleholm. Een…
-
Duitsland: In de Harz over de Hexenstieg
De Harz is onder Nederlanders niet zo bekend. Het is het noordelijkste gebergte in Duitsland, een beetje schuin links onder Berlijn. Een wandelroute van 97 km, de Harzer-Hexenstieg, verbindt oost en west. Het is een bijzondere route. In de zomer ziet het hier zwart van de mensen die als Hans en Grietje een soort kruimelspoor…
-
Handboek zelfredzaamheid
Door een storm lag het treinverkeer stil. De mensen die op het station stonden te wachten kregen het koud, ze hadden honger en hun telefoon was leeg. Het duurde frustrerend lang voordat die vervangende bussen en gratis koffie kwamen. Aan het gejammer te horen, dachten ze zowat dat ze doodgingen. Niemand lijkt voorbereid op weer,…
-
Winterbivak op Schiermonnikoog
In november is het koud en nat, ook op Schiermonnikoog. Ik slaap vier nachten in een kampeerboerderij, wachtend op beter weer. En dan, eindelijk, een nacht onder een zeil op het wad. Ik ben niet echt voorbereid, maar ik heb een slaapzak, matje en een grondzeil dat net groot genoeg is voor mijn hoofd. Bij de…
-
Winterbivak Austerlitz
Het sneeuwde niet eens, maar kwam aardig in de buurt. We zijn maar 24 uur weggeweest, een korte winterbivak in de bossen bij Austerlitz. Iedereen verklaarde ons voor gek, want kou, nattigheid, enz. Maar wat bleek? We deelden de paalcamping met tien anderen! Waarvan vijf kinderen, heel schattig met kleine mutsjes en rugtasjes. Ze hadden al…
-
Resetten in de Eifel: het driedageneffect
Buitenleven wordt verslavend en het went. Mijn rugzak of fietstassen staan de laatste tijd al half ingepakt, in een uur kan ik weg zijn. Ik september fiets ik naar het noorden van Schotland, maar dat lijkt nog zo ver weg. Gelukkig kon ik afgelopen maand twee keer naar de Eifel om te wandelen en mijn…