Tag: Kinderen
-
Een ruige Schotse herfst
Afgelopen week zou ik in Schotland gaan fietsen, maar ik was niet fit genoeg. Het valt me tegen hoe lang de effecten van een zwangerschap blijven hangen en omdat ik me permanent moe en overvraagd voel, had ik ook geen zin om te trainen. Maar de boottickets waren al geboekt en Erik en Heike zouden…
-
Een nieuwe baan
Na anderhalf jaar vrij heb ik een nieuwe baan. Als je het zo zegt, klinkt het alsof het niets is. Alsof de afgelopen anderhalf jaar niet één grote wirwar van gebeurtenissen was. Veel rust om te ontwarren is er niet. Het leven dendert van het ene life event in het andere en mijn complexe gevoelswereld…
-
Met baby in de bergen
Eerder was ik zwanger in de bergen. Nu konden we Heike opnieuw de bergen laten zien. Na Ecolonie treinden we door naar de Alpen om onze kleine mee de hoogte in te nemen. Vanuit de dichte, warme bossen van de Vogezen reisden we naar de ruige, koude bergen van Zwitserland. Ondanks dat we langzaam gingen,…
-
Een ecodorp: zou dat wat zijn?
Tijdens de bouw van ons huis merkten we het al: we missen soms gelijkgestemden om ons heen. Mensen die ook groen bouwen en van buitenleven houden, waarmee me gereedschap en wasmachines kunnen delen, en samen op kunnen trekken. Daarom wilde ik al een tijdje bij een ecodorp kijken, om te ervaren hoe dat is. Op…
-
De prehistorische vrouw zat niet de hele tijd op de kinderen te passen
Wat is natuurlijk? Hoe was het ooit bedoeld? De vermeende antwoorden op deze vragen verdelen mensen al jaar en dag. Menig oorlog is uitgevochten omdat de ander niet volgens ‘de bedoeling’ leefde. De cultuur die we samen scheppen, wordt in grote mate bepaald door ideeën over hoe het hoort. Het zit in wat we als…
-
Traditie: openen van het kampeerseizoen (met baby van zeven weken)
Ik wist al voor vertrek dat ik geen oog dicht zou doen maar Heike slaapt door de vrieskou heen. Is ze tevreden? Houdt ze nog van me? Of bezwijkt ze langzaam aan onderkoeling? ‘In Noorwegen leggen ze die kleintjes ook bij -20 in een skipak buiten,’ zegt Erik. Een paar minuten later hoor ik hem…
-
Weg uit het babyparadijs
Toen Heike het na de roze kraamweekwolk op een krijsen zette, wist ik niet hoe snel ik op zoek moest naar een baan. Ze heeft veel last van kramp. Dat gaat weer over, zeggen ze, maar het was toch schrikken. Dat baby’s huilen, wist ik wel. Dat ze urenlang ontroostbaar kunnen zijn, wist ik niet.…
-
Op een dikke roze wolk
Alle babyclichés zijn waar en tegelijkertijd nog nooit zo nietszeggend geweest. We hoorden van iedereen hoe je leven op zijn kop staat, dat alles alleen nog maar om je kind draait, dat de roze wolk niet bestaat, dat de roze wolk alles goed maakt. Maar er is helemaal niets dat je kan voorbereiden op een…
-
Zo maak je een korte pelgrimstocht
Het maakt niet uit hoe lang of kort een pelgrimstocht is. Waar het in essentie om gaat is de tijd los te laten, door de elementen opgepakt te worden en opnieuw neergezet te worden – de reis op je in te laten werken. Met 35 weken zwangerschap voel ik de onbedwingbare behoefte om nog zo’n…
-
Een minimalistische baby-uitzet
Onder het mom van ‘je wilt wel het beste voor je kind’ kopen mensen massaal het slechtste voor hun kind. Ik moet bijna huilen als ik door de Babypark/Prénatal/Babydump/enz. scroll. Goedkope rotzooi, wegwerpkwaliteit, gemaakt met vervuiling, misbruik van grondstoffen en uitbuiting van mensen. Hoezo het beste voor mijn baby? Wat voor wereld blijft er met…
-
Zwanger in de bergen
Ik ga op de bank zitten en dekentjes breien, denk ik steeds. Toch ben ik per ongeluk al vier keer de bergen in- en uitgelopen sinds ik zwanger ben. Het is verleidelijk om met zwangerschapskwalen thuis te blijven. Maar ik merk, net als in het normale leven, dat ik me het sterkst voel als ik…
-
Er is een baby onderweg
Op 2 mei zegde ik mijn baan op en liet ik mijn anticonceptiespiraal weghalen. Die twee hebben niks met elkaar te maken maar gebeurden toevallig op hetzelfde moment. Het was simpelweg tijd om een paar langgekoesterde verlangens in een stroomversnelling te brengen. Wij bleken een van de gelukkigen te zijn bij wie het snel raak…