Reis licht | Leef buiten | Zoek het mysterie
Ik heb last van een toenemend gevoel dat er iets verschrikkelijks gaat gebeuren. Aan de oppervlakte loopt alles wel lekker - werk, huis, hobby's - maar daaronder gaat vaker dan normaal het licht uit. Ik ben niet depressief, daarvoor vind ik de wereld te mooi, ik ben alleen zo verschrikkelijk moe de hele tijd en... Lees verder →
Waarom zou je trouwen? Ik heb daar nooit lang bij stil gestaan. Wel bij zo goed als alle andere denkbare relatievraagstukken maar niet bij deze. Het leek me zo simpel. Is liefde niet genoeg? Jawel. Maar trouwen is gewoon leuk. Vrijdag 2 oktober zijn we getrouwd. Pas toen we onze bruiloft gingen voorbereiden ontdekte ik... Lees verder →
Na drie jaar pauze ben ik weer met mediteren begonnen. Mijn meditatiekussen lag als deurstopper in de gang. Ik heb hem pas nog gewassen omdat het stof op de vloer zich in zwarte lijntjes tussen de vezels verzameld had. Hij was dieppaars maar is nu vaalroze. Het was niet moeilijk om te gaan zitten en... Lees verder →
Voor natuurinformatie en inspiratie gebruik ik stapels boeken, in blogs verwijs ik daar regelmatig naar. Hier staan mijn favorieten. De lijst werk ik gaandeweg bij. Er is zo verschrikkelijk veel te lezen. Op zo'n lijst kunnen duizenden boeken staan. Waarom deze? Om de simpele reden dat ik ze zou missen als ze er niet zijn.... Lees verder →
Erik ging zijn ziel zoeken in de Alpen (zijn woorden). Ik treinde naar de Hoge Venen om ongeveer hetzelfde te doen. Ik had het hardcore buitenleven gemist. Fysiek zat het allemaal wel goed, want we hebben de afgelopen maanden door heel Nederland gefietst, maar ik zat er spiritueel doorheen, als je je daar iets bij... Lees verder →
We staan aan de rand van Normaal om over de verdorde velden uit te kijken. Dicht bij de grond één bloem, een narcis, de eerste van het jaar. God zit er in. Met lange gevlekte poten en een bruin lijf deze keer. Ik had hem sinds het begin van de crisis niet gezien, maar hij... Lees verder →
Ik kreeg het boek Foon, van Marente de Moor, via de post met een kaartje van mamma. 'Hier alvast wat inspiratie voor koude oorden.' De kaft ziet er dreigend uit, een donker houten huis tussen zwarte bomen. Het Wereldnatuurfonds noemt het een verhaal vol geluiden uit de oerwereld. En de roman kreeg de Jan Wolkers... Lees verder →
Het is moeilijk uit te leggen dat er magie in een storm zit. De afgelopen week was het guur buiten. Bij collega's waaiden de dakpannen van het dak, de treinen reden niet, kelders liepen vol water. In onze plaatselijke klimhal was het dak op drie plaatsen lek en stroomde het water in modderige stroompjes langs... Lees verder →
Minimalisme is populair geworden. De media lopen over van ontspullen en onthaasten. In een wereld die steeds complexer wordt willen veel mensen het weer wat simpeler maken. Door minder te bezitten en minder te moeten leef je bewuster en ben je vrijer, is de boodschap. Maar er is ook veel kritiek. Minimalisme zou niet meer... Lees verder →
Ik wilde thuis zijn. In de zon met de balkondeur open, schrijven, tot de rust en eenvoud er bij neervielen. Maar in Lapland, ver weg van alles wat druk, lawaaiig, vies en ingewikkeld is, was ik de Randstad vergeten. Die rare Randstad, los van de wereld en tegelijkertijd er middenin. In februari kwam ik terug... Lees verder →
Er is een landschap van oude wegen die sporen in de geest achterlaten. Je ziet ze niet, of niet altijd. Het landschap, de wegen, de sporen en de geest. Tot je er op let, of iemand het aanwijst. Dan gebeuren er magische dingen. Ik denk aan Schotland, een voorbeeld. Op de Buiten-Hebriden kwam ik voor... Lees verder →
In de polder, vlak voor zonsondergang. Ik ben al tien eenden tegengekomen die op zijn kop in het water hangen. Mensen zijn schaars. De stadsregio Rotterdam heeft 1,2 miljoen inwoners, maar in het donker zijn ze hier niet. Ook de straatverlichting ontbreekt. Tussen Schiedam, Delft en het Westland liggen kilometers aan onverlichte fietspaden. En als... Lees verder →
Vier maanden is kort. Het was zo voorbij. En toch zag de wereld er heel anders uit toen ik thuiskwam. Omdat ik dat in real life niet zo een, twee, drie onder woorden kan brengen, heb ik alvast de vragen beantwoord die iedereen straks gaat stellen: 1. Wat was het hoogtepunt? Het bivakkeren in Pyhä... Lees verder →
Met de laatste sneeuw kwam er weer magie naar beneden. Eerst was er de zon. De Botnische Golf was bevroren. Over het ijs kon ik langs het riet lopen, een smal pad op, waar ik aan het einde een houten bouwwerk had gezien. Ik verwachtte een vogelkijkhut, maar het was een vrouwenbadhuis. Een bord op... Lees verder →
Vorige week schreef ik: Er gebeurt nog veel meer, maar dat is magie van een andere orde. Meteen kreeg ik vragen of ik een man had ontmoet/gezoend/wie de vader was/of ik dan wel weer naar Nederland kwam. Maar ik zocht helemaal geen man, dus dat kan het niet zijn. Ik logeerde de afgelopen drie weken... Lees verder →
Ik ben al een tijdje in nationaal park Pyhä-Luosto. Als ik uit mijn huisje stap, loop ik tegen een rots aan. Het is een afgeronde piek die de helft van de tijd in de wolken zit, met daar omheen smeltwatervlaktes en moeras. Als het helder is, kan ik tot in Rusland kijken. Het lijkt dan... Lees verder →
Wat bezielde me om in Rusland te gaan stedentrippen? Steden, trippen en moeilijke landen zijn niet echt mijn ding. Dus er moesten wel hele goede redenen zijn. De eerste reden: ik had een logistiek probleem Begin december was ik in Kirkenes (noord Noorwegen), eind december moest ik in Karlstad (zuid Zweden) zijn. Dat lijkt simpel,... Lees verder →
Het plan was om zo ver mogelijk naar het noorden te gaan, want dat leek me boeiend in de winter. De Harz en de Skaneleden waren een warming-up, om in de natuurstemming te komen. Maar nu begon de reis pas echt. Naast wandelen en fietsen heb ik nog een andere fascinatie: boten. En ik wilde... Lees verder →
